Vol spanning fietsten we naar VVS ’46. Sommige vergaten door de zenuwen zelfs zeer belangrijke kledingstukken. Maar dat ter zijde.
We hadden één opdracht: meer wedstrijden winnen dan de concurrent. De eerste wedstrijd werd een gelijk spel tegen VVS en waren we vooral kampioen kansen missen. De tweede wedstrijd wonnen we tegen alle verwachtingen in van LSVV. (We geven het niet graag toe, maar die kunnen eigenlijk beter voetballen dan wij.) De ene na de andere speler raakte in de wedstrijd erna geblesseerd of zonder zuurstof. Wel de punten binnengesleept. Even herstructureren, masseren, tijgerbalsemen (nooit doen!) en een tactische keeperwissel. Dat was net genoeg om het laatste potje ook te winnen. Whoehoe kampioenen!!!
Thuis kampioen worden is het allermooiste. Maar als dat dan niet kan, dan is VVS ’46 de twee-na-beste locatie. Ze regelden een kantine vol met mensen die het kampioenschap met ons wilde vieren en een gezellig muziekje. Het was een top avond die veel te snel voorbij was. Bedankt VVS voor de gezellige avond en Vrone voor het dansje op de dansvloer. Bij shirt-uit-en-zwaaien denken we vanaf nu altijd aan jullie.
